نفت و روستا
قبل از فراوانی نفت و کبریت ، معمولا برای آتش زدن اجاق و تنور از زغال آخگر باقی
مانده در زیرخاکستر استفاده می شد.چنانچه روزی اخگری در منزلی نبود.
باید خاک انداز فلزی را بر داشته و در همسایه را زد، که فلان باجی در
منقلیا در اجاق آتش دارید برای شعله ور کردن اجاق بدهید. .
همسایههم یک تیکه زغال سرخ شده را به کهنه
پارچه ای پیچانده و می گفت (توکلسن سلیقه) ،
فوت کنتا خاموش نشه تا به اجاقتان برسد.
بعد ها که کبریت و نفت در مغازه ها
زیاد شد، مردم به استفاده
از نفت و کبریت افتخار می کردند. خرید
نفتبا استفاده از ظروف لیتری خریداری و صرفا
در چراغ های روشنایی فتیله ای و اواخر در چراغ های
زنبوری مورد استفاده قرار می گرفت . افراد باسلیقه به طور
معمول بعد از پختن غذا بر روی اجاق های هیزم سوز، مقداریاز اخگر ها
را در داخل منقل یا اجاق زیر خاکستر پنهان می کردند تا در روز آتی بجای کبریت و آتش
زنه مورد استفاده قراردهند.
بیک بابا